Σάββατο 30 Απριλίου 2022

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΣ ΚΑΙ ΦΥΛΗ


 

«Τους Βαρβάρους Ειλωτεύειν»    ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ  

ΜΙΑ ΦΡΑΣΗ ΚΑΙ Η ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΣΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ

Με κάθε τρόπο θέλουν να μας πείσουν ότι δεν υπάρχει Ελληνική Φυλή ή με άλλα λόγια ότι δεν υπάρχει Γνήσια Φυλετική Συνέχεια του Νεώτερου Ελληνισμού από τον Αρχαίο.

Ας έλθουμε, όμως, σε αυτό που είναι το ζητούμενο του παρόντος. Πολύ συχνά είτε οι ολοκληρωτικά αρνητές της βιολογικής συνεχείας της Ελληνικής Φυλής, είτε οι υπερασπιζόμενοι την αποκλειστικά “πολιτιστική” ουσία του Ελληνισμού χρησιμοποιούν μία φράση του Ισοκράτους από τον περίφημο λόγο του, τον “Πανηγυρικό”. Αυτή έχει ως εξής:  “Και μάλλον Έλληνες καλείσθαι τους της παιδεύσεως της ημετέρας ή τους της κοινής φύσεως μετέχοντας”.

-Βασιζόμενοι στην φράση αυτή λένε: Μα τι λέτε περί Ελληνικής Φυλής, Έλληνες ήσαν όχι αυτοί που ήσαν Έλληνες στην καταγωγή, αλλά αυτοί που είχαν… Ελληνική παιδεία! Επομένως και οι βάρβαροι που είχαν Ελληνική παιδεία ήσαν Έλληνες!

Αυτοί που χρησιμοποιούν τα λόγια αυτά του Ισοκράτους για να στηρίζουν αυτόν τον συλλογισμό είτε είναι αμόρφωτοι, είτε σκοπίμως διαστρεβλώνουν την Σκέψη και το Πνεύμα του Μεγάλου αυτού Έλληνος. Αυτό γιατί όπως διεξοδικά θα δούμε στην συνέχεια ο Ισοκράτης καμμία πρόθεση δεν είχε να πει αυτά, που αυτοί αυθαίρετα λέγουν, ερμηνεύοντας δήθεν τον Ισοκράτη. Ας δούμε τι λέει για την περίφημη αυτή φράση του Ισοκράτους ο μεγάλος και έγκριτος Γερμανός ιστορικός ULRICH WILCKEN:

“Ο Ισοκράτης αναφέρει βέβαια στον “Πανηγυρικό” του (380 π.Χ.) ότι η Αθήνα υπερέχει τόσο πολύ στην σκέψη και τον λόγο ώστε “οι ταύτης μαθηταί των άλλων διδάσκαλοι γεγόνασι, και το των Ελλήνων όνομα πεποίηκε μηκέτι του γένους αλλά της διανοίας δοκείν είναι, και μάλλον Έλληνας καλείσθαι τους της παιδεύσεως της ημετέρας ή τους της κοινής φύσεως μετέχοντας” (παρ. 50).

Ωστόσο με την φράση αυτή ο Ισοκράτης δεν θέλει να συμπεριλάβει (όπως υποστηρίχθηκε συχνά) στους Έλληνες και τους εξελληνισμένους αυτούς βαρβάρους, γιατί γι’ αυτόν οι βάρβαροι, ιδιαίτερα οι Πέρσες, εξακολουθούσαν να είναι οι “φυσικοί” εχθροί των Ελλήνων (Πανηγ. παρ. 158, πρβλ. Παναθπαρ. 163). Το νόημα της φράσεως είναι μάλλον ότι ο Ισοκράτης θεωρεί πραγματικούς Έλληνες μόνον τους Έλληνες εκείνους που είχαν λάβει αττική μόρφωση.”

(ULRICH WILCKEN – ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ – ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑΖΗΣΗ, 1976, Μετάφραση του Καθηγητού κ. Ι.Τουλουμάκου)

Πέρα από την άποψη του εγκρίτου Γερμανού ιστορικού υπάρχει βεβαίως και αυτό το ίδιο το κείμενο του “Πανηγυρικού”. Θα χρησιμοποιήσουμε επί του προκειμένου την έκδοση του “Πανηγυρικού” από την “ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ”, που έχει γίνει με εισαγωγή – μετάφραση – σχόλια του καθηγητού κ.Χρήστου Σωτηρίου Θεοδωράτου. Για να αντιληφθεί κανείς το Πνεύμα του Ισοκράτους και το κατά πόσον αυτό συμβαδίζει με τον “οικουμενικό” και “αντιρατσιστικό” χαρακτήρα, που επιχειρούν να του δώσουν, ας δούμε τι γράφει σχετικά με την “πανελλήνιον ιδεολογίαν” του Ισοκράτους ο καθηγητής κ. Θεοδωράτος, στην πραγματικά θαυμασίαν εισαγωγή του:

«Η Ελλάς, υπεστήριζεν(ο Ισοκράτης), αποτελεί ενιαίαν κοινότητα φυλετικήν και πολιτιστικήν και όμως σπαράσσεται συνεχώς από τους εμφυλίους πολέμους, οι οποίοι οδηγούν κατ’ ευθείαν εις την φθοράν και την παρακμήν, ενώ απέναντί της στέκουν οι βάρβαροι της Ασίας, φυσικοί και προαιώνιοι εχθροί της, που καλλιεργούν τον εμφύλιον ελληνικόν σπαραγμόν και προκαλούν την ελληνικήν απαθλίωσιν. Μία λοιπόν απομένει οδός σωτηρίας: να παύσει η διχόνοια, να συμφιλιωθούν οι Ελληνες, να συνειδητοποιήσουν πλήρως την φυλετικήν και πολιτιστικήν τους ενότητα και να εκστρατεύσουν εναντίον των βαρβάρων της Ασίας”.

Ακόμη σημασία ιδιαίτερη έχει η εποχή στην οποία εγράφη ο “πανηγυρικός” και ο λόγος για τον οποίο εγράφη. Επαρουσιάσθη πρώτη φορά το 380 π.Χ. με την ευκαιρία της τελέσεως των Ολυμπιακών αγώνων δι’ εκατοστήν φοράν. Η εποχή αυτή ήτο μια εποχή δύσκολη για τον Ελληνισμό αφού ίσχυε ακόμη η Ανταλκίδειος ειρήνη (387 π.Χ.), μία ειρήνη που αποτελούσε ντροπή για τον Ελληνισμό, αφού ανεγνώριζε ως υψηλό κύριο των Ελληνικών πραγμάτων, τον Αυτοκράτορα της Περσίας. Αυτή η κατάσταση, η δύσκολη κατάσταση του Έθνους μας ήταν και ο λόγος για τον οποίον ο Ισοκράτης έγραψε τον “Πανηγυρικό” του, προκειμένου να καλέσει τους Έλληνες σε ενότητα και σε πόλεμο κατά των βαρβάρων. Από την αρχή ακόμη του λόγου του (παρ. 3) είναι σαφής:

“Τούτο ουδόλως με απεθάρρυνε ούτε με έκαμε να προτιμήσω την πνευματικήν ραθυμίαν. αλλ’ αντιθέτως, επειδή πιστεύω ότι ικανοποιητικόν βραβείον θα είναι δι’ εμέ η δόξα, την οποίαν θα αποκτήσω με τον παρόντα λόγο μου, έχω έλθει εδώ, δια να απευθύνω συμβουλάς, σχετικάς και με τον πόλεμον εναντίον των βαρβάρων και με την ομόνοιαν, που πρέπει να υπάρχει μεταξύ μας, χωρίς βεβαίως να αγνοώ ότι πολλοί από εκείνους που ισχυρίζονται ότι είναι ρήτορες ησχολήθησαν ήδη με το θέμα τούτο”.

-Στην συνέχεια ο Ισοκράτης αναφέρεται στην προσφορά των Αθηνών στον Ελληνισμό, μία προσφορά Πολεμική, Ηθική, Οικονομική και Πολιτιστική. Σε αυτήν ακριβώς την Πολιτιστική προσφορά των Αθηνών στους Έλληνες αναφέρεται ο Ισοκράτης στην παράγραφο 50, όπου και περιέχεται η περίφημη φράση. Όμως καλύτερα να σας παραθέσουμε ολόκληρο το κείμενο (αρχαίο και μετάφραση του κ.Θεοδωράτου) ώστε να σχηματίσετε και μόνοι σας άποψη:

“Τοσούτον δι’ απολέλοιπεν η πόλις ημών περί το φρονείν και λέγειν τους άλλους ανθρώπους, ώσθ’ οι ταύτης μαθηταί των άλλων διδάσκαλοι γεγόνασιν, και το των Ελλήνων όνομα πεποίηκεν μηκέτι του γένους, αλλά της διανοίας δοκείν είναι, και μάλλον Έλληνας καλείσθαι τους της παιδεύσεως της ημετέρας ή τους της κοινής φύσεως μετέχοντας”.

“Η πόλις μας έχει τόσον πολύ υπερβάλει όλους τους άλλους εις την φιλοσοφίαν και τον έντεχνον λόγον, ώστε οι δικοί της μαθηταί έχουν γίνει διδάσκαλοι των άλλων και έχει κάμει, ώστε το όνομα των Ελλήνων να μη θεωρείται πλέον ως δηλωτικόν του έθνους, αλλ’ ως δηλωτικόν της μορφώσεως, και Έλληνες να ονομάζονται όχι τόσον όσοι ανήκουν εις το έθνος το Ελληνικόν, αλλ’ όσοι έχουν τύχει της ιδικής μας παιδείας”.

Εάν σκεφθεί κανείς ότι ο λόγος αυτός αφορά το 380 π.Χ., εποχή κατά την οποία δεν υπήρχαν τα Ελληνιστικά Βασίλεια και ούτε βέβαια “βάρβαροι με Ελληνική Παιδεία”, είναι ΣΑΦΕΣΤΑΤΟ ότι ο συλλογισμός του Ισοκράτους, δεν έχει καμμία σχέση με την σημερινή του χρήση και όχι μόνο δεν επεκτείνει τον Ελληνισμό στους βαρβάρους με “Ελληνική Παιδεία”, αλλά απευθύνεται αποκλειστικά στους Έλληνες, που τους “περιορίζει” εις τους έχοντας ΑΤΤΙΚΗΝ Μόρφωση. Όμως αυτά είναι… λεπτομέρειες γι’ αυτούς που χωρίς να έχουν κανένα φραγμό απομόνωσαν λίγες λέξεις και θέλουν να μας πείσουν ότι οι Αρχαίοι Ελληνες και ο Ισοκράτης ειδικότερα ήσαν απόστολοι ενός “πολιτιστικού” οικουμενισμού. Όσο για τα αισθήματα του Ισοκράτους για τους βαρβάρους και για την πρόταση του “Πανηγυρικού” ας δούμε τι γράφει στις παραγράφους 157 και 158:

“Εχω όμως και δια τους συμπολίτας τους ιδικούς μας να αναφέρω ανάλογα παραδείγματα. Και αυτοί δηλαδή προς μεν τους άλλους, προς όσους έχουν πολεμήσει μέχρι σήμερα, μόλις συμφιλιώνονται μαζί τους, λησμονούν την εχθρότητα που είχαν, προς τους Ασιάτας όμως ούτε και όταν ευεργετούνται από αυτούς, αναγνωρίζουν ευγνωμοσύνην. τόσον άσβεστον οργήν διατηρούν εναντίον εκείνων!”

“Οι Ευμολπίδαι εξ άλλου και οι Κήρυκες κατά την τελετήν των Ελευσινίων μυστηρίων, λόγω ακριβώς του μίσους προς τους Πέρσας, κηρύττουν εις επήκοον όλων ότι δεν επιτρέπεται να μετέχουν της τελετής οι οιοιδήποτε άλλοι βάρβαροι, όπως ακριβώς και οι ανθρωποκτόνοι. Είναι δε τόσον μεγάλη προς αυτούς εκ γενετής η εχθρότης που τρέφομεν, ώστε και από τας διηγήσεις τας παλαιάς περισσοτέραν ευχαρίστησιν δοκιμάζομεν με όσας αναφέρονται εις τον Τρωϊκόν και τον Περσικόν πόλεμον, διότι ακριβώς με αυτάς μανθάνομεν τας συμφοράς εκείνων”.

Άφησα όμως για να κλείσω το κείμενο αυτό αγαπητέ αναγνώστη, την παράγραφο 131 του “Πανηγυρικού”:

“Έχομεν όμως να κατακρίνομεν τους Λακεδαιμονίους και δια την εξής αιτίαν: ότι δηλαδή αναγκάζουν τους γείτονάς των να γίνονται είλωτες της πόλεώς των, ενώ δια το κοινόν συμφέρον των συμμάχων των δεν φροντίζουν να επιτύχουν κάτι παρόμοιον. Και όμως έχουν όλην την δυνατότητα να διαλύσουν την εχθρότητα μαζί μας και να αναγκάσουν όλους τους βαρβάρους να γίνουν περίοικοι όλης της Ελλάδος”.

Κατακρίνει δηλαδή τους Λακεδαιμονίους ότι έχουν κάνει είλωτες τους Έλληνες γείτονές τους και τους προτείνει να ενωθούν με τους υπόλοιπους Έλληνες, ώστε να αναγκάσουν όλους τους βάρβαρους να τεθούν κάτω από την εξουσία, να γίνουν περίοικοι, των Ελλήνων. Μάλιστα, αυτός ήταν ο “διεθνιστής” Ισοκράτης, όπως θέλουν να μας τον παρουσιάσουν οι διανοούμενοι – παρανοούμενοι της θολοκουλτούρας και του οικουμενισμού, όποια μορφή και αν έχει αυτός, θρησκευτική, μαρξιστική ή φιλελεύθερη.

 Ν.Γ.ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ - ΙΔΡΥΤΗΣ ΛΑΪΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ 

Τετάρτη 20 Απριλίου 2022

Από την "Νέκυια" στα μοιρολόγια




“Ἡ ἀρχαία ψυχὴ ζῆ μέσα μας ἀθέλητα κρυμμένη” – ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ

Εκεί όπου περίτρανα αποδεικνύεται η Φυλετική συνέχεια των συγχρόνων Ελλήνων από τον μεγάλο εκείνο λαό, που δημιούργησε τον Αρχαίο Ελληνικό Πολιτισμό, είναι τα λαογραφικά και θρησκειολογικά στοιχεία του νεωτέρου πολιτισμού τους. Στοιχεία, που μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνος ήσαν πανταχού παρόντα στην καθημερινή ζωή των Ελλήνων. Μέχρι που η αστικοποίηση και η καταστροφή του λαϊκού μας πολιτισμού από το κοσμοπολίτικο πρότυπο του καιρού μας ισοπέδωσε τα πάντα.

Πρώτος την παρατήρηση αυτή έκανε ο μέγας Λαογράφος Νικόλαος Πολίτης, που κατ’ ουσίαν απέδειξε, αντλώντας υλικό από τον απλό λαό, ότι οι σημερινοί Έλληνες εξακολουθούν να πιστεύουν σε θεούς, νεράιδες και στοιχειά με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, που τα πίστευαν και οι αρχαίοι Έλληνες.
Γιατί όμως, τα στοιχεία αυτά του λαϊκού πολιτισμού αποδεικνύουν ότι είναι απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων; Μα για τον πολύ απλό λόγο ότι δεν ήταν δυνατόν, όντας ξένος λαός προς τους Αρχαίους Έλληνες, οι σύγχρονοι Έλληνες να διατηρήσουν μέσα στην ψυχή τους αυτά τα στοιχεία.

Αυτό αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι οι λευκοί Αυστραλοί ή οι λευκοί Αμερικανοί, στην Ωκεανία ή στις ΗΠΑ, δεν πιστεύουν ούτε έχουν κρατήσει στον λαϊκό τους πολιτισμό τα στοιχεία εκείνα τα μυθικά, που πίστευαν οι ιθαγενείς λαοί των δύο ηπείρων. Αντίθετα, ο λαϊκός τους πολιτισμός είναι γεμάτος από ήθη και έθιμα της ευρωπαϊκής χώρας από την οποία προέρχονται.

Εάν λοιπόν, οι σημερινοί Έλληνες, δεν ήσαν απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων, πως διεσώθησαν όλες αυτές οι πανάρχαιες παραδόσεις, όλη αυτή η πανάρχαια πίστη τους μέσα στην ψυχή τους; Άξιος συνεχιστής του έργου του Νικολάου Πολίτη υπήρξε ο Γ.Α. Μέγας, που το βιβλίο του “Ελληνικές Γιορτές” επανεκδόθη πρόσφατα από τις εκδόσεις “Εστία”. Από το βιβλίο του λοιπόν αυτό σας παραθέτουμε και το παρακάτω απόσπασμα:

“Όσον και αν η Εκκλησία προσεπάθησε με διδασκαλίας και νουθεσίας, με απειλάς και τιμωρίας να εκριζώση μύθους και συνηθείας της παλαιάς θρησκείας, ο άνθρωπος έμεινεν ο ίδιος εις την σκέψιν και το αίσθημα, προληπτικός και δεισιδαίμων, γεμάτος φόβους και τρόμους δια την ύπαρξιν και την ευτυχίαν του. Ασθένειαι, θάνατος, αποτυχίαι τον απειλούν ανά πάσαν στιγμήν και ο φόβος και η αγωνία του θολώνουν τον νουν, βλέπει και προοιωνίζεται δεινά, τα οποία προσπαθεί να προλάβη, ν’ αποτρέψη, ν’ αποσοβήση με τρόπους και μέσα που δεν έχουν πολλάκις σχέσιν με την αληθινήν εις τον Θεόν πίστιν, αλλ’ είναι μέθοδοι και συστήματα της μαγείας και της αρχαίας λατρείας”.

Από το ίδιο βιβλίο είναι και ένα άλλο απόσπασμα που θα παραθέσουμε στην συνέχεια και το οποίο ασχολείται με ένα από τα πλέον βαθύτατα και σκοτεινά στοιχεία της ανθρώπινης ψυχής. Τον τρόπο με τον οποίο βλέπει ένας λαός τον θάνατο, το πέρασμα στον Άδη. Γράφει ο Γ.Α. Μέγας:

“Τη μη σωματική, άυλη ύπαρξη αδυνατεί να την εννοήσει ο άνθρωπος του λαού και φαντάζεται τον νεκρό να μεταβαίνει στο λιβάδι της αλησμονιάς (τον “ασφοδελόν λειμώνα” των Αρχαίων) ολόσωμος, στη σωματική κατάσταση που τον βρήκε ο θάνατος.

Για το ίδιο θέμα γράφει στα “ΜΟΙΡΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΜΑΝΗΣ”, Τραγούδια του κάτω κόσμου και του Χάρου και ο αείμνηστος καθηγητής Σωκράτης Κουγέας:

“Το 1998 προλογίζοντας ο Ζήσιμος Λορεντζάτος την έκδοση μοιρολογιών από την περιοχή της Αβίας της Δυτικής Μάνης που συγκέντρωσε ο παππούς μου, γράφει: “Τα μοιρολόγια της Μάνης είναι ένα κελάρι με διαμαντικά της ζωντανής γλώσσας”. Και ως παράδειγμα παραθέτει το στίχο “Σπαθιά να βρέξεις, ουρανέ , μαχαίρια να χιονίσεις” σχολιάζοντάς τον ως “ποιητική σύλληψη που δεν θα την αποτολμούσε κανένας επώνυμος ποιητής”.

Τα μοιρολόγια που συνέλεξε ο παππούς μου το 1904, κατ’ εντολήν και προτροπή του συμπατριώτη του και μέντορά του, του πατέρα της ελληνικής Λαογραφίας Νικολάου Πολίτη, εκδόθηκαν με φροντίδα του ομιλούντος το 2000 και αποτελούν τη βασική μου αποσκευή για την αναφορά στα μανιάτικα μοιρολόγια… Στίχοι ιαμβικοί δεκαπεντασύλλαβοι, στίχοι ιαμβικοί οκτασύλλαβοι, τραγούδια που αναζητούν την αλήθεια για τον κάτω κόσμο, και τα οποία σε αρκετές περιπτώσεις συναντάμε ως εισαγωγή σε οκτασύλλαβους με τους οποίους κατά κανόνα αναφέρονται στον νεκρό και εξιστορούν τα πάθη του οι ζωντανοί.

“Θεέ μου, και να ταξίδευα αντάμα με τον Χάρο,
να ‘ν ́ το ταξίδι μου μακρύ κι ο δρόμος μου μεγάλος,
να κάτσω να τον ερωτώ για τους αποθαμένους:
τι κάνουν οι άρχοντες στη γης και οι πτωχοί στον Άδη
κι αν μεγαλώνουν οι μικροί και γένονται μεγάλοι
κι αν ξαρρωσταίνουν οι άρρωστοι και γιαίνουν οι λαβωμένοι κι αν έρχονται στον τόπο τους οι ξενοπεθαμένοι.”

Μέσα στον Άδη, τον σκοτεινό και αραχνιασμένο αυτό κατοικητήριο, όλοι, καλοί και κακοί, γέροντες και νέοι, συνωθούνται χωρίς διάκριση, έλεος και παρηγοριά. Άγριος και αδυσώπητος κυρίαρχος του Άδη ο Χάροντας, βασιλεύει ανάμεσα στους νεκρούς με τη Χαρόντισσά του.

“Ο Άδης των σημερινών Ελλήνων”, λέγει ο Martin Nilsson, ο σοφός ερευνητής της αρχαίας ελληνικής θρησκείας, “είναι ο χωρίς ύπαρξη και παρηγοριά, υποχθόνιος κόσμος του Ομήρου, αν και η χριστιανική διδασκαλία για τον ουρανό και την κόλαση είναι γνωστή. Είναι εκπληκτικό το γεγονός ότι ο Ομηρικός κόσμος των νεκρών χαράχτηκε τόσο βαθιά στη συνείδηση του λαού, ώστε ούτε η μυθολογία ούτε η θρησκεία κατόρθωσαν να τον εκβάλουν”.

Ν.Γ. ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ

Τετάρτη 13 Απριλίου 2022

"Έλληνες Εσμέν το Γένος"

 


Γιατί το Αίμα αναπηδά σκίζει λαγκάδια και βουνά φτιάνει γιοφύρια και περνά!” Από παλαιό μοιρολόι της Μάνης

Ενοχλεί πολλούς η πραγματικότητα ότι οι σημερινοί Έλληνες είναι απόγονοι των Αρχαίων Ελλήνων. Γιατί; Γιατί γνωρίζουν πολύ καλά ότι έθνος χωρίς φυλή είναι ένα στοιχείο, που εύκολα καταστρέφεται και αλλοιώνεται.

Οι φυλές στην εποχή της «παγκοσμιοποίησης» πρέπει να καταστραφούν, πρέπει να μην υπάρχουν! Γιατί; Το λέει και ο Γουστάβος Λεμπόν στην ψυχολογία των όχλων. Λαός ομοιογενής με συνείδηση της φυλετικής του καταγωγής δεν είναι εύκολο να χειραγωγηθεί. Οι αρνητές της φυλετικής συνέχειας των Ελλήνων είναι δύο ειδών. Είναι οι μαρξιστικής προελεύσεως ανθέλληνες που δεν αναγνωρίζουν την έννοια της Ελληνικής φυλής, αλλά και κάποιοι «πατριώτες», που μας λένε ότι είμαστε «μπάσταρδοι», ότι δεν είμαστε απόγονοι των Αρχαίων Ελλήνων και φθάνει που μιλάμε Ελληνικά … Σε όλους αυτούς θα απαντήσει το κείμενο αυτό.

Είχε ερημώσει η Ελλάδα στην Ελληνιστική περίοδο;

Είναι γεγονός πως πολλοί μεγάλοι μελετητές του Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού (κυρίως Άγγλοι και Γερμανοί) υποστήριξαν ότι οι σημερινοί Έλληνες δεν έχουν σχέση φυλετική με τους Αρχαίους Έλληνες. Άλλοι ενήργησαν υστερόβουλα, όπως ο Φαλμεράγιερ, άλλοι έπεσαν θύματα του ρομαντισμού τους και της λατρείας τους για την Αρχαία Ελλάδα, μην πιστεύοντας ότι ήταν δυνατόν οι σύγχρονοι τους αμόρφωτοι μέσα στην σκλαβιά Έλληνες του 19ου αιώνα να ήσαν απόγονοι των Αρχαίων Ελλήνων. Πολλοί από αυτούς χρησιμοποίησαν και το έργο του Παυσανίου «Ελλάδος περιήγησις», έργο στο οποίο περιγράφονται αρχαίοι τόποι έρημοι από πληθυσμό. Και πίστεψαν ότι ο Ελληνισμός εκείνη την εποχή είχε … εξαφανιστεί! Αυτό είναι λάθος και είναι λάθος γιατί αποδεδειγμένα το Έθνος μας δεν υπέστη καμμία τόσο μεγάλη γενοκτονία ώστε να εξαφανιστεί.

Αφ’ ετέρου την εποχή που ο Παυσανίας περιηγείτο την Ελλάδα (τέλη του 2ου μ.Χ. αιώνος) είχαν συμβεί βαθιές αλλαγές στην κατανομή του Ελληνικού πληθυσμού. Είχαν δημιουργηθεί μεγάλα αστικά κέντρα, πολλές νέες πόλεις και εκεί ζούσε ο Ελληνισμός. Όπως, δηλαδή, σήμερα τα περισσότερα χωριά, κυρίως τα ορεινά, της Ελληνικής υπαίθρου είναι έρημα και αυτό δεν σημαίνει πως οι Έλληνες εξαφανίστηκαν, έτσι συνέβαινε και τότε.

Η συνέχεια της γλώσσας και οι κατά φαντασίαν «επιμειξίες»…

Το ζήτημα της γλώσσας και η συνέχειά της μέσα στον χρόνο είναι επίσης μια μεγάλη απόδειξη της Ελληνικής καταγωγής των συγχρόνων Ελλήνων. Όπως έχει γράψει στο περίφημο έργο του «Οι Έλληνες και οι κληρονομιές τους», ο Άρνολντ Τόινμπι, έργο που έχει εκδοθεί στην Ελληνική από τις εκδόσεις Καρδαμίτσα, η νέα Ελληνική γλώσσα είναι πολύ πιο κοντά στην γλώσσα του Ομήρου, απ’ ό,τι είναι η σύγχρονη αγγλική στην γλώσσα της εποχής του Σαίξπηρ! Με άλλα λόγια, επί τρεις χιλιάδες χρόνια, οι Έλληνες άλλαξαν λιγότερο την γλώσσα τους από όσο την άλλαξαν οι Άγγλοι σε λιγότερο από πεντακόσια χρόνια!

Ένα άλλο επιχείρημα αυτών που ισχυρίζονται ότι ο Ελληνισμός δεν αποτελεί γνήσια φυλετική συνέχεια της αρχαιότητος είναι ότι οι σημερινοί Έλληνες είναι απόγονοι Τούρκων, Σλάβων και Αρβανιτών. Οι επιμειξίες, που δέχθηκε η Ελλάδα από τους Σλάβους, είναι πολύ αμφίβολο εάν ήσαν σλαβικές, αφού αποτελεί δεδομένο ότι και οι σλαβικοί λεγόμενοι λαοί της Χερσονήσου του Αίμου λίγη σχέση ανθρωπολογική έχουν με τους Σλάβους και είναι κυρίως απόγονοι Διναρικών, Ιλλυρικών και Θρακικών φύλων. Ακόμη όμως και εάν υπήρξαν, ήσαν ελάχιστες και περιορισμένες και αυτό αποδεικνύει ότι δεν διασώθηκε πουθενά στην Ελλάδα σλαβική διάλεκτος. Εκτός από κάποια τοπωνύμια και από το γλωσσικό ιδίωμα κάποιων δίγλωσσων κατοίκων της Μακεδονίας μας, που είναι χωρίς αμφιβολία ΚΑΘΑΡΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ. Από τους Τούρκους όχι μόνο δεν δεχθήκαμε επιμειξίες, αλλά συνέβη ακριβώς το αντίθετο. Οι Τούρκοι έχουν Ελληνικό αίμα και όχι οι Έλληνες τουρκικό. Όσο για τους Αρβανίτες, δεν χρειάζεται να αναφέρουμε τίποτε, αφού είναι ένα από τα πλέον καθαρά Ελληνικά φύλα με στοιχεία αρχαϊκά τόσο στην γλώσσα, όσο και στην κοινωνικής τους δομή.

Η Φυλετική Ψυχή

Εκεί όμως όπου περίτρανα αποδεικνύεται η φυλετική συνέχεια των συγχρόνων Ελλήνων από τον μεγάλο εκείνο λαό, που δημιούργησε τον Αρχαίο Ελληνικό Πολιτισμό, είναι τα λαογραφικά και θρησκειολογικά στοιχεία του νεότερου πολιτισμού μας. Στοιχεία, που μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνος ήσαν πανταχού παρόντα στην καθημερινή ζωή των Ελλήνων. Μέχρι που η αστικοποίηση και η καταστροφή του λαϊκού μας πολιτισμού από το κοσμοπολίτικο πρότυπο του καιρού μας ισοπέδωσε τα πάντα. Πρώτος την παρατήρηση αυτή έκανε ο μέγας Λαογράφος Νικόλαος Πολίτης, που κατ’ ουσίαν απέδειξε, αντλώντας υλικό από τον απλό λαό, ότι οι σημερινοί Έλληνες εξακολουθούν να πιστεύουν σε θεούς, νεράιδες, στοιχειά και δαιμόνια με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, που τα πίστευαν και οι Αρχαίοι Έλληνες.

Γιατί όμως, τα στοιχεία αυτά του λαϊκού πολιτισμού αποδεικνύουν ότι είναι απόγονοι των Αρχαίων Ελλήνων; Μα για τον πολύ απλό λόγο ότι δεν ήταν δυνατόν, όντας ξένος λαός προς τους Αρχαίους Έλληνες, οι σύγχρονοι Έλληνες να διατηρήσουν μέσα στην ψυχή τους αυτά τα στοιχεία. Αυτό αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι οι λευκοί Αυστραλοί ή οι λευκοί Αμερικάνοι, στην Ωκεανία ή στις ΗΠΑ, δεν πιστεύουν ούτε έχουν κρατήσει στον λαϊκό τους πολιτισμό τα στοιχεία εκείνα τα μυθικά που πίστευαν οι ιθαγενείς λαοί των δύο ηπείρων. Αντίθετα, ο λαϊκός τους πολιτισμός είναι γεμάτος από ήθη και έθιμα της ευρωπαϊκής χώρας από την οποία προέρχονται. Εάν λοιπόν, οι σημερινοί Έλληνες, δεν ήσαν απόγονοι των Αρχαίων Ελλήνων, πώς διεσώθησαν όλες αυτές οι πανάρχαιες παραδόσεις, όλη αυτή η πανάρχαια πίστη τους μέσα στην ψυχή τους;

Άξιος συνεχιστής του έργου του Νικολάου Πολίτη υπήρξε ο Γ.Α. Μέγας, που το βιβλίο του «Ελληνικές Γιορτές» επανεκδόθηκε πρόσφατα από τις εκδόσεις «Εστία». Από το βιβλίο του λοιπόν αυτό σας παραθέτουμε και το παρακάτω απόσπασμα:

«Όσον και αν η Εκκλησία προσεπάθησε με διδασκαλίας και νουθεσίας, με απειλάς και τιμωρίας να εκριζώση μύθους και συνηθείας της παλαιάς θρησκείας, ο άνθρωπος έμεινεν ο ίδιος εις την σκέψιν και το αίσθημα, προληπτικός και δεισιδαίμων, γεμάτος φόβους και τρόμους για την ύπαρξιν και την ευτυχίαν του. Ασθένειαι, θάνατος, αποτυχίαι τον απειλούν ανά πάσαν στιγμήν και ο φόβος και η αγωνία του θολώνουν τον νουν, βλέπει και προοιωνίζεται δεινά, τα οποία προσπαθεί να προλάβει, ν’ αποτρέψη, ν’ αποσοβήση με τρόπους και μέσα που δεν έχουν πολλάκις σχέσιν με την αληθινήν εις τον Θεόν πίστιν, αλλ’ είναι μέθοδοι και συστήματα της μαγείας και της αρχαίας λατρείας».

“Ο ομηρικός κόσμος των νεκρών χαράχτηκε βαθιά στην συνείδηση του λαού”

Από το ίδιο βιβλίο είναι και ένα άλλο απόσπασμα που θα παραθέσουμε στην συνέχεια και το οποίο ασχολείται με ένα από τα πλέον βαθύτατα και σκοτεινά στοιχεία της ανθρώπινης ψυχής. Τον τρόπο με τον οποίο βλέπει ένας λαός τον θάνατο, το πέρασμα στον Άδη. Ένα απόσπασμα πολύ χαρακτηριστικό γιατί δίνει απαντήσεις σε ερωτήματα σημαντικά, που έχουν να κάνουν με αυτήν την ίδια την πνευματική υπόσταση ενός λαού. Γράφει λοιπόν ο Γ.Α. Μέγας:

«Την μη σωματική, άυλη ύπαρξη αδυνατεί να την εννοήσει ο άνθρωπος του λαού και φαντάζεται τον νεκρό να μεταβαίνει στο λιβάδι της αλησμονιάς (τον “ασφοδελόν λειμώνα” των Αρχαίων) ολόσωμος, στη σωματική κατάσταση που τον βρήκε ο θάνατος. Μέσα στον Άδη, το σκοτεινό και αραχνιασμένο αυτό κατοικητήριο, όλοι, καλοί και κακοί, γέροντες και νέοι, συνωθούνται χωρίς διάκριση, έλεος και παρηγοριά. Άγριος και αδυσώπητος κυρίαρχος του Άδη ο Χάροντας, βασιλεύει και ανάμεσα στους νεκρούς με την Χαρόντισσά του.

«Ο Άδης των σημερινών Ελλήνων», λέει ο Martin Nilsson, ο σοφός ερευνητής της αρχαίας ελληνικής θρησκείας, «είναι ο χωρίς ύπαρξη και παρηγοριά, υποχθόνιος κόσμος του Ομήρου, αν και η χριστιανική διδασκαλία για τον ουρανό και την κόλαση είναι γνωστή. Είναι εκπληκτικό το γεγονός ότι ο ομηρικός κόσμος των νεκρών χαράχτηκε τόσο βαθιά στην συνείδηση του λαού, ώστε ούτε η μυθολογία ούτε ο Χριστιανισμός κατόρθωσαν να τον εκβάλουν».

Βλέπουμε δηλαδή ότι ο Ελληνικός Λαός σε αυτό το τόσο σημαντικό υπαρξιακό ζήτημα δεν άλλαξε τρεις χιλιάδες τουλάχιστον χρόνια από την εποχή του Ομήρου μέχρι σήμερα. Πώς είναι δυνατόν όμως να παραμένουν ζωντανά και υπαρκτά με αδιάλειπτη συνέχεια τέτοια τόσο ουσιώδη για τον ψυχισμό ενός λαού στοιχεία, εάν ο λαός αυτός δεν είναι παρά η φυλετική συνέχεια του Αρχαίου Λαού;

Νικόλαος Γ. Μιχαλολιάκος

Πέμπτη 7 Απριλίου 2022

Μια απάντηση στα ψέματα της αριστεράς. Άγγελος Σικελιανός: “Είμαι τετρακάθαρος εθνικιστής”


Η δημόσια ζωή της χώρας κυριαρχείται με τρόπο τυραννικό, βασισμένο σε μια ατέλειωτη ψευδολογία, τα τελευταία τουλάχιστον σαράντα πέντε χρόνια από την αριστερά. Φυσικά και δεν έχει λόγο η λεγόμενη φιλελεύθερη κι αστική παράταξη να αντιμετωπίσει αυτήν την ζοφερή πραγματικότητα, αφού το μόνο που την ενδιαφέρει είναι οι ψήφοι κι όχι οι Ιδέες!


Μέσα στα πλαίσια της ιδεολογικής και πολιτικής κυριαρχίας της αριστεράς, πραγματοποιήθηκε και συνεχίζεται μία καπηλεία ολόκληρου του πνευματικού κόσμου της χώρας, τους οποίους ούτε λίγο, ούτε πολύ, τους θέλουν όλους αριστερούς. Σε μία από τις συνεδριάσεις της Βουλής μέσα στα πλαίσια της ομιλίας μου αναφέρθηκα σε αυτό το θέμα λέγοντας τα παρακάτω:


“8 Μαΐου 2015: Θα ήθελα να απαντήσω στην δαιμονοποίηση σχετικά με τον εθνικισμό και τη Χρυσή Αυγή. Όλοι προέρχεστε από ένα κόμμα. Ένα είναι το κόμμα, το οποίο ο Γεώργιος Παπανδρέου, τον οποίον τιμάτε στη Βουλή, είχε αποκαλέσει «κόμμα του εγκλήματος και της προδοσίας». Έχετε και μια αίθουσα στην οποία ξεναγείτε τους μαθητές, την αίθουσα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ». Κάνετε τον κόπο να τους μοιράζετε και τον νόμο τον ιδιώνυμο, που είχε κάνει για τους κομμουνιστές ο Βενιζέλος. Όμως αυτά δεν θέλετε να ακούγονται. Σε ό,τι αφορά τον εθνικισμό και τη δαιμονοποίησή του, επειδή μου αρέσει να μιλάω με στίχους, κυρίως με αυτούς που έχετε εξαφανίσει από τα σχολικά βιβλία, θα σας θυμίσω τον Κωστή Παλαμά τους «Λύκους». «Βοσκοί στην μάντρα. Οι λύκοι! Οι λύκοι! Καλαμαράδες και δημοκόποι και μπολσεβίκοι. Για λόγους άδειους και για του ολέθρου τα έργα βαλτοί». Εάν ζούσε σήμερα ο Παλαμάς, θα τον λέγατε φασίστα, θα τον λέγατε χρυσαυγίτη, γιατί είχε το θάρρος να πει τα πράγματα αυτά και να μιλήσει ευθέως.”


Αριστερός και… ο Άγγελος Σικελιανός! 


Φυσικά απάντηση δεν πήρα ούτε για τον Παλαμά, ούτε για τον Βενιζέλο, ούτε για τον Γεώργιο Παπανδρέου, αλλά μόνο ένας υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ είπε ότι ο Άγγελος Σικελιανός απήγγειλε το γνωστό υπέροχο ποίημα του “Ηχήστε οι σάλπιγγες” επάνω από το φέρετρο του Παλαμά στην διάρκεια της κατοχής. Άφησε να εννοηθεί ούτε λίγο, ούτε πολύ και αυτό το έχει κάνει συστηματικά η αριστερά εδώ και δεκαετίες ότι ο Σικελιανός ήταν… αριστερός!

Λίγους μήνες όμως μετά την κηδεία του Κωστή Παλαμά ο Άγγελος Σικελιανός με αφορμή τις εγκληματικές επιθέσεις του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ εναντίον των Εθνικών αντιστασιακών οργανώσεων, έγραψε ένα ποίημα, το οποίο προκάλεσε την σφοδρή αντίδραση και μάλιστα με επίσημη εγκύκλιο της κεντρικής επιτροπής του ΕΑΜ.  Το ποίημα του Σικελιανού δημοσιεύτηκε στο λογοτεχνικό περιοδικό “Καλλιτεχνικά Νέα” και είχε τίτλο “Η Μάννα Ελλάδα”:


«Αχ, πώς το πάθαν τούτο τα παιδιά μας;

Αδέρφια να σκοτώνουνε τ αδέρφια!…

Τα παιδιά μου να σφάζουν τα παιδιά μου!

Μήνυμα απλό σας στέλνω,

από το στόμα της αιώνιας Μάννας,

που τη λέμε Ελλάδα…

Μήνυμα απλό Σας γράφω,

από τα σπλάχνα της αιώνιας Μάννας,

που τη λέμε Ελλάδα…

Μήνυμα απλό Σας κράζω,

από τα βάθη του πόνου της,

αδέρφια της Ελλάδας…

Σώνει η σφαγή, που τυραννάει τη Μάννα!

Σώνει η σφαγή τη Μάννα μας που σφάζει!

Κι αχ, ακούστε με, αδέρφια της Ελλάδας!»


Για το ποίημα αυτό ο υπολοχαγός του ΕΛΑΣ και αργότερα συγγραφέας της αριστεράς Δημήτριος Κρέμος, στο βιβλίο του “Το ημερολόγιο ενός Ελασίτη”, έγραψε για τον Σικελιανό:


27 Νοεμβρίου 1943: «Δυστυχώς δεν είναι μόνο ο απλός κόσμος που δεν κατάλαβε, κατά βάθος, το νόημα του εθνικο-απελευθερωτικού αγώνα του ΕΑΜ…. Με εγκύκλιο της η Κεντρική Επιτροπή του ΕΑΜ αναλύει το γνωστό επεισόδιο το σχετικό με το ποίημα του Αγγέλου Σικελιανού, που φέρει τον τίτλο «Η μάνα Ελλάδα». Με το ποίημα του αυτό ο Σικελιανός όχι μόνο συμπαραστάθηκε στη βρετανική και τη γερμανική αντι-κομμουνιστική προπαγάνδα, αλλά και, έμμεσα, χτύπησε τον αγώνα του λαού, ενάντια στους κατακτητές και τους συνεργάτες…»


Συνεργάτης των κατακτητών λοιπόν ο Άγγελος Σικελιανός σύμφωνα με την αριστερά, ο Άγγελος Σικελιανός τον οποίο επικαλέστηκε ο ΣΥΡΙΖΑ σαν αντίλογο στην αναφορά μου στην αίθουσα του κοινοβουλίου.


“Φασίστας, μεταφυσικός, φανφαρώνος και εθνικιστής”


Επίσης, σχετικά με το θέμα, ο σπουδαίος διανοούμενος Κωστής Γεωργουσόπουλος, αναμφίβολα αριστερός, ο οποίος έχει γράψει υπέροχους στίχους ως Κώστας Μύρης, έχει υποστηρίξει ότι το 1984, του ζητήθηκε να γράψε στον Ριζοσπάστη ένα άρθρο για τον Σικελιανό γιατί κανένας κομματικός κριτικός δεν τολμούσε να γράψει, αφού η αριστερά είχε κατασυκοφαντήσει τον Σικελιανό αποκαλώντας τον “φασίστα”, μεταφυσικό, φανφαρώνο και εθνικιστή. Στο ίδιο κείμενο του ο Κ. Γεωργουσόπουλος τόνιζε ότι ο Σικελιανός είχε μία πνευματική συγγένεια με τον κατ’ εξοχήν Έλληνα θεωρητικό του εθνικισμού, τον Περικλή Γιαννόπουλο.

Αριστερός, λοιπόν, ο Άγγελος Σικελιανός, ο οποίος μετά τα Δεκεμβριανά αφιέρωσε το παρακάτω ποίημα με τον τίτλο “Μνήσθητι Κύριε” στην μεγάλη Ελληνίδα τραγωδό Ελένη Παπαδάκη, την οποία κατακρεούργησαν οι κομμουνιστές:


“Μνήσθητι Κύριε: Για την ώρα

που η λεπίδα του φονιά άστραψε

κι΄ όλος ο θεός της Τραγωδίας εφάνει.

Μνήσθητι Κύριε: για την ώρα που άξαφνα,

κι οι εννιά αδελφές εσκύψαν

να της βάλλουνε των αιώνων το στεφάνι.”


Για όποιον έχει ακόμη αμφιβολίες υπάρχει και η Επιστολή του Άγγελου Σικελιανού στον Ίωνα  Δραγούμη για το βιβλίο του “Όσοι Ζωντανοί”:


«Αξιότιμε Φίλε, Αν άργησα υπερβολικά κι ελπίζω όχι ασυγχώρητα να σας πω τη βαθιά μου τιμή για το βιβλίο σας «Όσοι Ζωντανοί» και να σας σφίξω εγκάρδια το χέρι, σας παρακαλώ να το αποδώσετε στην καθόλου βιαστικήν υπόληψη που του ώφειλα. Καθώς ίσως θα ώφειλα ν’ απαντήσω με μια λέξη στο λοξό ερώτημα σας για την ανθρώπινη μου πίστη: «Είμαι τετρακάθαρα Εθνικιστής». Μόνο που και πάλι βιαστικός ο λόγος μου, όσο δεν τον φανερώνει το έργο που αφιέρωσα τη ζωή μου. Και το λέγω μόνο με την απλή ιδέα πως αν συναντιέται με την σκέψη σας, δε δείχνει παρά μία απ’ τις εσώτερες αφορμές της εκτίμησης μου. Θα ήθελα και ό,τι άλλο ετυπώσατε· αλλά καθώς σε λίγο και πολύ πιθανό να περάσω στην Ελλάδα για κάμποσο, θα σας δώσω διεύθυνση απ’ αλλού, αν δεν τύχει να σας ιδώ. Μένω ωστόσο με τιμή. Άγγελος Σικελιανός».

(Δημοσιεύτηκε στην «Καθημερινή» της 6ης Ιουλίου του 1997).


Σε όλες τις κομμουνιστικές συγκεντρώσεις ακούγεται το μελοποιημένο από τον Μίκη Θεοδωράκη “Πνευματικό Εμβατήριο” του Άγγελου Σικελιανού, από το οποίο και οι παρακάτω στίχοι:


«Ομπρός, βοηθάτε να σηκώσουμε τον ήλιο πάνω από την Ελλάδα, ομπρός βοηθάτε να σηκώσουμε τον ήλιο πάνω από τον κόσμο!


Ας γνωρίζουν λοιπόν οι “σύντροφοι”, όποτε τραγουδούν με υψωμένη την αριστερή γροθιά αυτό το τραγούδι, ότι απαγγέλλουν τους στίχους ενός εθνικιστή ποιητή!


Ν.Γ ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ
Ιδρυτής Λαϊκού Συνδέσμου Χρυσή Αυγή

18 Δεκεμβρίου 2018 στην βουλή: Η Ν.Δ. δεν θα ακυρώσει τις Πρέσπες

  ΣΚΟΠΙΑ - ΕΚΛΟΓΕΣ: «Για μας, θα παραμείνει “Μακεδονία”»: Μέγιστη πρόκληση στο debate των πολιτικών αρχηγών στα Σκόπια!  Για τα σκουπίδια η ...