Εισαγωγικό απόσπασμα από το νέο βιβλίο μου, που κυκλοφορεί, με τίτλο: "200 χρόνια από το 1821 Η προδοσία μίας Επανάστασης".
"Μία Τρίχρωμη Σημαία
Μαρτίου 10 του έτους 2021 και το κράτος των Αθηνών “τιμά” την επέτειο των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821, καταργώντας, βεβηλώνοντας την ίδια την ψυχή και το πνεύμα του 1821. Για τον σκοπό αυτό κτίζει το καθεστώς μία ολόκληρη παραμυθία, με την οποία παραμυθία επιχειρεί να ερμηνεύσει πρόσωπα και καταστάσεις προκειμένου να στηρίξει το κυρίαρχο αντεθνικό ιδεολόγημα των καιρών μας, καιρών μίας απάνθρωπης παγκοσμιοποίησης, η οποία μισεί Πατρίδες και Παραδόσεις και την Αληθινή Ιστορία των Εθνών και των Ηρώων.
Γράφω το κείμενο αυτό σε ένα κελί των φυλακών Δομοκού επιθυμώντας να απαντήσω στα όσα ανιστόρητα και ψευδή κατά κόρον γράφονται και ακούγονται σε εφημερίδες και τηλεοπτικούς σταθμούς τους τελευταίους μήνες για το 1821. Στο σημείο αυτό να αναφέρω ότι η προσπάθεια αυτή διαστρεβλώσεως της αληθινής ιστορίας των Ελλήνων κρατά αρκετά χρόνια και κλιμακώθηκε έντονα τις τρεις τελευταίες δεκαετίες με την εμφάνιση και προβολή των λεγομένων “Αναθεωρητών” της Εθνικής μας Ιστορίας από τα ΜΜΕ. Οι οποίοι “αναθεωρητές” επιχείρησαν, χρησιμοποιώντας αμφίβολης αξίας επιχειρήματα να μας πουν ούτε λίγο, ούτε πολύ ότι η Ιστορία όπως την ξέραμε ήταν ένα δημιούργημα εθνικιστικό, βασισμένο σε ψέματα. Έφτασαν μέχρι του σημείου να αρνηθούν και την ύπαρξη αυτού του ίδιου του Ελληνικού Έθνους, υποστηρίζοντας ότι είναι δημιούργημα της Γαλλικής επαναστάσεως, του Ρομαντισμού και των Ελλήνων ιστορικών του 19ου αιώνος!
Απάντηση μέσα από το κελί μίας φυλακής; Ναι! Περισσότερο ελεύθερος από τους έξω από τις φυλακές “ελεύθερους”, οι οποίοι δεν τολμούν να αποστομώσουν τους υβριστές της Εθνικής μας Μνήμης. Δεν γράφω μία εργασία ιστορική με την αυστηρή επιστημονική έννοια του όρου όχι μόνον γιατί δεν έχω την δυνατότητα ερεύνης των πηγών μέσα σε ένα κελί, αλλά και γιατί ο τρόπος με τον οποίον βλέπω εγώ την Ιστορία είναι εντελώς διαφορετικός από τα καθιερωμένα.
Έχω σκοπό στις σελίδες που ακολουθούν να παραθέσω τις σκέψεις μου και στοιχεία για κρίσιμα και σημαντικά γεγονότα της Εθνικής μας Επανάστασης, τα οποία έχουν σκόπιμα είτε αποσιωπηθεί, είτε διαστρεβλωθεί. Για την Φιλική Εταιρεία και το κατά πόσον είναι αληθές αυτό το οποίο υποστηρίζει η κυριαρχούσα στον καιρό μας άποψη ότι ήταν γέννημα της Γαλλικής επαναστάσεως. Για τον μοιραίο και σκοτεινό ρόλο του Αλεξάνδρου Μαυροκορδάτου. Για τις δολοφονίες των Αγωνιστών από τον Οδυσσέα Ανδρούτσο μέχρι τον Γεώργιο Καραϊσκάκη. Για τους Υψηλάντηδες τους υπέροχους αυτούς Ήρωες της Επαναστάσεως, οι οποίοι παραμερίστηκαν, πέθαναν στην πρώτη νεότητά τους και αυτό βόλεψε πολλούς, για τον ρόλο της Αγγλίας και της Ρωσσίας, για τα Δάνεια, που χρηματοδότησαν τον εμφύλιο, για το Μεσολόγγι, που εγκαταλείφθηκε στην σκληρή του μοίρα από την τότε εξουσία και γιατί εγκαταλείφθηκε… Για το άθλιο προτεκτοράτο, το οποίο προέκυψε από το 1821 και για τον Ιωάννη Καποδίστρια, ο οποίος υπήρξε η μεγάλη ελπίδα του Γένους μας για Αληθινή Ελευθερία και γι’ αυτό δολοφονήθηκε.
Το 1821 ήταν πάντοτε το επίκεντρο κάθε ιδεολογικής και πολιτικής μου πεποιθήσεως και έχω γράψει εκατοντάδες κείμενα σχετικά...".