Υπουργός ΣΥΡΙΖΑ Θεανώ Φωτίου: “Θα τελειώσουμε με όλη την ιστορία της διαφθοράς του πολιτικού συστήματος. Αυτό πρέπει να καθαρίσει, γιατί αν δεν καθαρίσει, όλοι πριμοδοτούμε την Χρυσή Αυγή!”.
Ο Πρόεδρος της βουλής Ν. Βούτσης στο συνέδριο της ΚΕΔΕ είχε δηλώσει για τους φακέλους της διαφθοράς: “Δεν θα κερδίσει κανείς, αν βγουν αυτοί οι φάκελοι στη δημοσιότητα. ΜΟΝΟ η Χρυσή Αυγή θα μπορούσε να τρίβει τα χέρια της”.
Κάθε τριήμερο εορταστικό και χωρίς να έχει αλλάξει τίποτε σε αυτόν τον τόπο ατέλειωτες είναι οι ουρές των αυτοκινήτων των εκδρομέων σε μια χώρα σε κατάσταση πτωχεύσεως, που γεμίζουν ασφυκτικά κάθε πολυτελή τουριστικό προορισμό, θέτοντας σε αμφιβολία το κατά πόσο η χώρα μας ευρίσκεται και διάγει περίοδο οικονομικής κρίσεως.
Μήπως η κρίση αυτή αφορά μόνον μία μειοψηφία του πληθυσμού αυτής της χώρας; Ή μήπως ένας ολόκληρος λαός, ευρισκόμενος σε επιθανάτιο ρόγχο από πλευράς οικονομικής, ηθικής και πολιτιστικής, απολαμβάνει τις τελευταίες του ημέρες, περιμένοντας το τέλος που έρχεται;
Η “επανάσταση” που δεν έρχεται
Παρ’ όλες όμως τις “βαθυστόχαστες” αναλύσεις των κονδυλοφόρων με ονοματεπώνυμο, για την κοινωνική έκρηξη που έρχεται, αυτή δεν φαίνεται ούτε κατά διάνοια στον ορίζοντα και αυτό γιατί βεβαίως τις επαναστάσεις δεν τις κάνουν ποτέ οι πολλοί, όπως πιστεύουν οι μαρξιστές και οι φιλελεύθεροι, τις επαναστάσεις τις κάνουνε πάντοτε λίγοι, οι οποίοι πολλές φορές καταλήγουν και οι ίδιοι στην καρμανιόλα, όπως συνέβη στην γαλλική επανάσταση.
Για την κατάσταση όπως έχει σήμερα στις Δυτικές κοινωνίες διαμορφωθεί γράφει ο Στάνλεϋ Πειν στο βιβλίο του “Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ”, που εγράφη το 1995 και εκδόθηκε από τον οίκο ΦΙΛΙΣΤΩΡ στα Ελληνικά το 2000, τα εξής:
“Η κατάπνιξη των πολιτικών ελευθεριών στην Ανατολή και η ανάπτυξη μιας σε μεγάλο βαθμό σταθερής δημοκρατίας στη Δύση δεν άφησε πολιτικό χώρο σε ριζοσπαστικές εναλλακτικές λύσεις, ενώ η μακρά και άνευ προηγουμένου ευημερία στη Δυτική Ευρώπη που ξεκίνησε γύρω στο 1950 απεσόβησε σε μεγάλο βαθμό τις κοινωνικές εντάσεις. Στον μεταπολεμικό κόσμο οι μεγαλύτερες ανταγωνιστικές ιδεολογικές δυνάμεις μοιράζονταν έναν κοινό ουμανιστικό υλισμό, αποκλείοντας έτσι τόσο τον παλιό ιδεαλισμό όσο και το βιταλισμό. Ο θρίαμβος του ηδονιστικού και καταναλωτικού υλισμού αφαιρούσε το έδαφος από υπόγεια καλέσματα για επαναστατικό ασκητισμό και ιδεαλισμό – είτε φασιστικό είτε κομμουνιστικό.”
Όπως όλοι γνωρίζουμε, ο θρίαμβος του καταναλωτικού υλισμού τελειώνει, όμως, υπόγειο κάλεσμα για επαναστατικό ασκητισμό και ιδεαλισμό, κάλεσμα ισχυρό, το οποίο θα δημιουργήσει ιστορικές εξελίξεις ακόμη δεν υπάρχει. Και δεν υπάρχει γιατί ακόμη οι λαοί ζουν με το καταναλωτικό όνειρο, με τα απομεινάρια μιας ημέρας που τελειώνει. Όμως, είτε το θέλουν, είτε όχι ο κόσμος δραματικά αλλάζει και σίγουρα στο μέλλον θα αλλάξει και τα κάλπικα Ιδανικά θα τελειώσουν, αλλά θα τελειώσουν μόνο εάν το θελήσει η μοίρα κάποιων ξεχωριστών Ανδρών, οι οποίοι θα θελήσουν να χαράξουν ωσάν το διαμάντι, όπως γράφει ο Φρειδερίκος Νίτσε, το διάβα της Ιστορίας!
Το βασίλειο της διαφθοράς και ο φόβος τους
Αυτά που συμβαίνουν σε παγκόσμιο επίπεδο στις Δυτικές κοινωνίες μοιραίο είναι να συμβαίνουν και στην Ελλάδα και οι δυνάμεις οι γνήσια Εθνικές να έχουν κτυπηθεί ανελέητα από ένα διεφθαρμένο πολιτικό κατεστημένο δεξιών και αριστερών.
Η αποκάλυψη της διαφθοράς είναι κάτι εξαιρετικά επικίνδυνο για το κυρίαρχο σύστημα και για να έλθουμε στα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα, ας δούμε τι δήλωσε προ ετών μία υπουργός τότε του ΣΥΡΙΖΑ η Θεανώ Φωτίου: