“Σε αυτά τα όρη έφυγαν οι παλαιοί Σπαρτιάτες
Και είναι αυτοί που λέγονται την σήμερον Μανιάτες”
ΝΗΦΑΚΗΣ 1760
Όσο και εάν αυτό δυσαρεστεί τους Έλληνες, όλους τους Έλληνες, που έχυσαν αίμα για την Εθνική μας Επανάσταση πρέπει επιτέλους να αποδεχθούν ότι αυτή άρχισε από την Μάνη, η οποία αποτελούσε και την αιχμή του δόρατος. Μανιάτες ήταν στην πρωτοπορία της άλωσης της Τριπολιτσάς μετά την μάχη στο Βαλτέτσι, Μανιάτες και στην Μονεμβασιά και στο Μεσολόγγι. Έχει υποβαθμιστεί δυστυχώς ο ρόλος της Μάνης στο 1821, της Μάνης
από την οποία ξεκίνησε και η Επανάσταση τον 18ο αιώνα με τα ορλοφικά και ήταν η έδρα του πολέμαρχου Λάμπρου Κατσώνη στου οποίου την σημαία υπήρχε ο τίτλος “Πρίγκιψ της Μάνης”.
Παρακολούθησα τα αφιερώματα στα 200 χρόνια του 1821 μέσα από την φυλακή το 2021. Πιστεύω ότι δεν ήταν τυχαία η απόλυτη σιωπή, η “Μνήμη Θανάτου” κυριολεκτικά στην συμβολή της Μάνης στην Εθνεγερσία. Είναι παράδειγμα κακό για τον καιρό της παγκοσμιοποίησης η Μάνη, μία κοινωνία Αυστηρή, Πατριαρχική, ακραία Φυλετική και Παραδοσιακή.
Αναφορά εκτενής επί παραδείγματι στην μάχη του Πέτα και ούτε λέξη για τον Κυριακούλη Μαυρομιχάλη και τους Μανιάτες, που σκοτώθηκαν σε μάχη κατά των Τούρκων στο χωριό της Ηπείρου Φανάρι. Ούτε λέξη για το Βαλτέτσι, που το κράτησαν και νίκησαν οι Μανιάτες. Ούτε λέξη ότι όταν ο Ιμπραήμ είχε κυριεύσει όλον τον Μοριά ελεύθερο ήταν μόνο το Ναύπλιο, που κράτησαν οι Έλληνες ελεύθερο με πρωταγωνιστές του Μανιάτες στην Μάχη των Μύλων, και φυσικά ολόκληρη η Μάνη, που άντεξε δύο μεγάλες επιθέσεις του Ιμπραήμ σε Βέργα και και Πολυάραβο και μία απόβαση στο Δυρό. Ούτε λέξη για το γεγονός ότι η Μάνη έβγαλε στον Αγώνα του 1821 δέκα χιλιάδες έμπειρους πολεμιστές, όσους σχεδόν όλη η άλλη Ελλάδα. Ούτε λέξη για την Μάνη και ύμνοι για τον Μαυροκορδάτο και τους προδότες που άφησαν να πέσει το Μεσολόγγι και η Αθήνα.
Το Πνεύμα του 1821
Αφηγούμενος τα της Επαναστάσεως του 1821 διηγείτο ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης συμβάντα και γεγονότα και ανάμεσα σ’ αυτά και ένα περιστατικό με τον Άγγλο ναύαρχο: “Μία φοράν, όταν επήραμε το Ναύπλιο, ήλθεν ο Άμιλτον να με ιδεί. Μου είπε ότι: «Πρέπει οι Έλληνες να ζητήσουν συμβιβασμό, και η Αγγλία να μεσιτεύσει». Εγώ του αποκρίθηκα, ότι:
«Αυτό δεν γίνεται ποτέ, ελευθερία ή θάνατος. Εμείς, καπιτάν Άμιλτον, ποτέ συμβιβασμό δεν εκάμαμε με τους Τούρκους. Άλλους έκοψε, άλλους σκλάβωσε με το σπαθί και άλλοι, καθώς ημείς, εζούσαμε ελεύθεροι από γενεά εις γενεά. Ο βασιλεύς μας εσκοτώθη, καμμία συνθήκη δεν έκαμε, η φρουρά του είχε παντοτινό πόλεμο με τους Τούρκους και δύο φρούρια ήτον πάντοτε ανυπότακτα». Με είπε: «Ποία είναι η βασιλική φρουρά του, ποία είναι τα φρούρια;» – « Η φρουρά του βασιλέως μας είναι είναι οι λεγόμενοι Κλέφται, τα φρούρια η Μάνη και το Σούλι και τα βουνά». Έτσι δεν με ομίλησε πλέον.” Ἅπαντα Τσερτσέτη , τομ. Γ΄, σελ. 150
Το πνεύμα αυτό ακριβώς το βλέπουμε πάλι στα λόγια του θρυλικού Γέρου του Μοριά, στην περίφημη ομιλία του προς τους μαθητές στην Πνύκα όταν λίγα χρόνια πριν αφήσει την ύστατη πνοή του έλεγε:
“Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη.”
Καμία σχέση ούτε με Γαλλική ή Σοβιετική Επανάσταση
Με αφορμή την μεγάλη επέτειο της 25ης Μαρτίου οι ινστρούχτορες που δηλητηριάζουν τις ψυχές των παιδιών μας, θα κάμουν και πάλι την προπαγάνδα τους. Άλλοι θα πουν ότι το 1821 το γέννησε η Γαλλική επανάσταση, ο Ροβεσπιέρος και η γκιλοτίνα. Απαντά και σε αυτούς ο Κολοκοτρώνης λέγοντας στα απομνημονεύματά του:
“Η επανάστασις η εδική μας δεν ομοιάζει με καμμιάν απ’ όσες γίνονται την σήμερον εις την Ευρώπην. Της Ευρώπης αι επαναστάσεις εναντίον των διοικήσεών των είναι εμφύλιος πόλεμος. Ο εδικός μας πόλεμος ήτο ο πλέον δίκαιος, ήτον έθνος με άλλο έθνος…” (Άπαντα Τσερτσέτη , τομ. Γ΄, σελ. 149)
Άλλοι πάλι πιο τολμηροί και ανάμεσά τους θα βρεθούν και στελέχη ηγετικά αυτής της τραγελαφικής μαρξιστικής κυβερνήσεως, θα πούνε ούτε λίγο, ούτε πολύ ότι το 1821 ήταν μία επανάσταση κομμουνιστική. Σε αυτούς απαντά ένας “δικός τους” και όχι ο οποιοσδήποτε δικός τους, ο ιστορικός τους και Γραμματέας του Κ.Κ.Ε. Κορδάτος, ο οποίος γράφει: «Γ. Κορδάτου, Μεγάλη Ιστορία της Ελλάδας – Κεφάλαιο ΞΑ’ – Το Αγροτικό Ζήτημα:
«Δεν πρέπει να βλέπουμε την ελληνική επανάσταση σαν κίνημα πολιτικοκοινωνικό και ούτε με σημερινά ιδεολογικά κριτήρια να ερμηνεύουμε ορισμένα γεγονότα του Εικοσιένα. Η επαναστατημένη Ελλάδα του 1821 δεν ήταν η Ρωσσία του 1917. Εν ονόματι του αριστερισμού δεν πρέπει να γίνεται παραποίηση της Ιστορίας.
Νά οι Μανιάτες!
“Κι από του Πενταδάχτυλου τα ριζοβούνια, κοίτα!
Χολιαστικοί, αλαζονικοί, μ’ όλα τα καταφρόνια,
κι άσεβοι προς την αφεντιά, και σε δικούς και ξένους
σκληροί, με κύρη τους το κούρσος, ερωτιά το κέρδος,
πρωτομαστόροι της χωσιάς, και μέσα τους κρατώντας,
και χριστιανοί κι ας λέγονται, μια σπίθα από την πίστη
των τσακισμένων είδωλων, των πρωτινών Ελλήνων,
ακόμα αχώνευτη σε στάχτη μέσα. Νά οι Μανιάτες!
Κι είναι όπως είναι οι βράχοι τους, και σουβλεροί και ολόρθοι,
και ολόγυμνοι και απάτητοι και ξεμοναχιασμένοι,
τα Κακοβούνια, ο Ματαπάς. Κουρσάροι για κουρσάρους.”
