“Τους ζήσαμε όλους αυτούς εμείς οι χρυσαυγίτες, που μιλάνε κάθε φορά για “ενότητα” όταν τις παραμονές κάθε εκλογικής αναμετρήσεως μας πολεμούσαν σκληρά και τελικά κατέληγαν στην Νέα Δημοκρατία.”
Εκλογές έρχονται και συγκεκριμένα ευρωεκλογές και όπως κάθε φορά παραμονή εκλογών θα έχουμε τις γνωστές ιστορίες περί ενότητος του “πατριωτικού” χώρου. Ενός χώρου που δεν υπάρχει και δεν είναι δυνατόν μέσα στον ίδιο χώρο να υπάρχουν αντισιωνιστές και υπερασπιστές του Ισραήλ, αρνητές της φυλής και αληθινοί εθνικιστές που πιστεύουν στο όμαιμον του Ηροδότου. Τους ζήσαμε όλους αυτούς εμείς οι χρυσαυγίτες, που μιλάνε κάθε φορά για “ενότητα” όταν τις παραμονές κάθε εκλογικής αναμετρήσεως μας πολεμούσαν σκληρά και τελικά κατέληγαν στην Νέα Δημοκρατία. Στην Νέα Δημοκρατία η οποία ακολουθεί την θαυμάσια τακτική δοκιμασμένη από τους Άγγλους που έκτισαν πάνω στο δόγμα του “διαίρει και βασίλευε” μία ολόκληρη κοσμοκρατορία. Στην συγκεκριμένη περίπτωση το Σύστημα έχει στην διάθεσή του άφθονους μωροφιλόδοξους και πολλούς πρόθυμους ρουφιάνους που βγάζουν μεροκάματο παριστάνοντας τους ακροδεξιούς.
Γνωρίζετε αλήθεια γιατί η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ επέτυχε για πρώτη φορά μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο όντας καθαρά εθνικιστικό κόμμα να μπει στην βουλή και μάλιστα άνετα με 7%; Όλα άρχισαν γύρω στο 2000 όταν αποφασίσαμε να απομονωθούμε από τον περίφημο “πατριωτικό” χώρο και για τον λόγο αυτό μάλιστα ενοικιάσαμε γραφεία μακριά από τα γραφεία των διαφόρων δήθεν εθνικών οργανώσεων και κομμάτων και δεν θέλαμε να έρχονται στα γραφεία μας άνθρωποι που σύχναζαν στους χώρους αυτούς.
