Τότε μία χούφτα παλληκάρια, λίγοι ανάμεσα σε πολλούς, πολέμησαν για την ελευθερία εναντίον μίας ολόκληρης αυτοκρατορίας, της Οθωμανικής. Με Πίστη στον Θεό και στην αιώνια Ιδέα του Έθνους πορεύτηκαν μέσα από θυσίες και αγώνες αιματηρούς προς την νίκη και έτσι κτίστηκε το νέο Ελληνικό κράτος, το οποίο αλίμονο έπεσε από τα πρώτα χρόνια στα χέρια των ξένων και έγινε ένα προτεκτοράτο.
Χαιρετώ όλους τους ελεύθερους Έλληνες, που έχουν συνείδηση ότι ο αγώνας του 1821 συνεχίζεται για κάθε αληθινό πατριώτη για να πάψει η Ελλάδα να είναι ένα άθλιο προτεκτοράτο και να γίνει πραγματικά ελεύθερη.
Την ημέρα αυτή θυμούμαι τους αιώνιους στίχους του Εθνικού μας ποιητή σε έναν βαθυστόχαστο διάλογο με το άγαλμα του Κολοκοτρώνη στην οδό Σταδίου εκεί όπου η δική μας ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, η αγνή ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, χωρίς τους καιροσκόπους και τους Ιούδες έκανε τις πρώτες της συγκεντρώσεις, συνομιλεί με το άγαλμα ο Κωστής Παλαμάς μέσα από τους στίχους του που έχουν ως εξής:
Χαλκόπλαστος για πάντα καβαλάρης,
ο στοχασμένος νά Κολοκοτρώνης!
– Το φύσημά σου πού θα ξαναπάρεις;
Κάπου το χέρι απλώνεις· πού τ’ απλώνεις;
– Μακριά, πολύ μακριά, πέρα, αλλού πέρα!
Στ’ αγνά· δεν τα πατάς, δεν τα ζυγώνεις·
στον πόλεμο, στων όλων τον πατέρα,
στη ρίζα, στην αγράμματη σοφία,
στην κλεφτουριά, στου Τούρκου τη φοβέρα! –
–Και γύρω σου κι ομπρός σου, η Πολιτεία
με τα λογής παλάτια τα πλατιά,
σκολειά, καζάρμες, θέατρα, υπουργεία; –
Μ’ αποκρίθη: – Τσεκούρι και φωτιά!
Ν.Γ.ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ ΙΔΡΥΤΗΣ ΛΑΪΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ
