Τα αρχαία σημάδια
να τα προσέχεις
και εκεί που μία άκρη
μαρμάρου χορταριάζει
και κάθε αυγή λάμπει
στον ήλιο με δροσοσταλίδες
σεμνά στολισμένη
ναι, εκεί ήτανε η ιέρεια
και σεβάσμια τις προσφορές
προς την Θεά εκρατούσε.
Σήμερα, σεπτός Ναός Χριστιανικός
στην θέση του αρχαίου Ιερού
τον χώρο έχει πάρει
μα στο περιστύλιο
η γωνία από ένα κιονόκρανο
φαίνεται καθαρά να λάμπει
στον ήλιο πάλλευκο
δίπλα από την γκρίζα πέτρα
που σιμά του στέκει
και κρατά το ίσιο
σεμνή και ταπεινή.
Και ο χρόνος κυλά ασταμάτητος
και παίρνει στο διάβα του τα πάντα
και μάρμαρα και λίθους
και περιστύλια και ήρωες λαμπρούς
και πολυθρύλητους
και βασιλιάδες με στέμματα βαρειά
άλλους που πέθαναν
με δόξα και τιμή
και άλλους που στο αίμα
τους πνίξανε προδότες.
Και ο χρόνος κυλά και αλέθει
πολέμαρχους και επαναστάτες
που προδοθήκαν φρικτά από Ιούδες
και από αυτόν τον ίδιον τον Ιούδα
πολύ χειρότερους και πιο φτηνούς
γιατί πρόδωσαν χωρίς αργύρια να πάρουν
παρά μόνο λόγια ψεύτικα
που έθρεψαν μια κούφια έπαρση
και αλαζονεία
και ο χρόνος κυλά και δείχνει
ότι εάν αλλιώς γινόντουσαν τα πράγματα
άλλα θα ήταν τώρα
αυτά που γίνονται και πολλοί καλοί
αγωνιστές ξεχωριστοί
δεν θα είχαν γίνει φίδια μεσ’ στον κόρφο σου.
Και ο χρόνος κυλά
και όλα τα αλλάζει
εκτός από αυτά
που πέρασαν στο διάβα του
και γράφτηκαν στην μνήμη
και δεν σβήνουν πλέον.
Όσο προδότη και να πεις τον Παυσανία
για πάντα ο νικητής των Πλαταιών θα μείνει
και όσο φτηνό δημαγωγό τον Περικλή να πεις
θα είναι η Ακρόπολη δόξα αμάραντη για αυτόν.
Όλα τα σβήνει ο χρόνος
όχι όμως την μνήμη
την μνήμη για τις χιλιάδες τις καρδιές
που πύρωσαν και έγιναν φλόγα λαμπερή
μέσα στην ίδια της Αθήνας την ψυχή
στην ατέλειωτη μεγάλη λεωφόρο.
Αυτό κανένας δεν θα μπορέσει να μου πάρει
ό,τι και να πει κι όσα λόγια ψεύτικα
σαν οχιά, που απειλητικά συρίζει, ψιθυρίσει
εναντίον μου γιατί έκανα το έγκλημα
το έγκλημα το μεγάλο, να είμαι ο ευεργέτης του.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ Γ. ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ
ΙΔΡΥΤΗΣ ΛΑΪΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ
ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ
