Είτε μας αρέσει, είτε όχι και όπως και αν αποκαλέσουμε ό,τι τραγικό συνέβη στην δεκαετία του ’40 στην Πατρίδα μας, είχαμε αναμφισβήτητα μία αλληλοσφαγή Ελλήνων και μία κυριολεκτική καταστροφή της χώρας. Κατά έναν περίεργο τρόπο και στους δύο παγκοσμίους πολέμους, η Ελλάς ενώ ήταν με το πλευρό των νικητών, βγήκε μετά τον πόλεμο περισσότερο νικημένη και από τους νικημένους. Στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο με την Μικρασιατική καταστροφή και στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο με την αλληλοσφαγή των Ελλήνων.
Ασφαλώς και θα ήταν τρελός όποιος δεν πίστευε στην εθνική συμφιλίωση του λαού. Όμως εθνική συμφιλίωση δεν επιτυγχάνεται ούτε με το επίμονο ρεβανσιστικό πνεύμα της αριστεράς, ούτε με τον γλοιώδη πολιτικαντισμό της ΝΔ.
-Προ ετών σε “προοδευτική” εφημερίδα δημοσιεύθηκε μία επιστολή στην οποία ένας από τους αναγνώστες της έψεγε έναν από τους συντάκτες γιατί φιλοξένησε την άποψη ιστορικού Ποντιακής καταγωγής, άποψη σύμφωνα με την οποία οι κομμουνιστές έπαιξαν βρώμικο και προδοτικό ρόλο στην διάρκεια της Μικρασιατικής εκστρατείας. Ο συντάκτης της εφημερίδος δεν τόλμησε να απαντήσει, υποκύπτοντας πλήρως στην διαστρέβλωση της πραγματικότητος των ημερών μας, που θέλει κάθε κομμουνιστή να είναι και πατριώτης.
Ασφαλώς και υπάρχουν κομμουνιστές, οι οποίοι είναι πατριώτες, όμως ας μη μιλούν για το τι συνέβη στην Μικρά Ασία. Τα στοιχεία εις βάρος του κομμουνιστικού κινήματος είναι συντριπτικά. Άλλωστε και οι ίδιοι οι κομμουνιστές δεν θα έλεγα ότι το έχουν παραδεχτεί γιατί δεν το θεωρούν σφάλμα(!), είναι υπερήφανοι γι’ αυτό! Ο ίδιος ο «Ριζοσπάστης» της 12 Ιουλίου 1935 είχε γράψει:
«Αν δεν νικιόμασταν στη Μ. Ασία, η Τουρκία θάτανε σήμερα πεθαμένη και μεις μεγάλη Ελλάδα. Τη «λευτεριά» μας θα τηνε στηρίζαμε στην υποδούλωσι του Τουρκικού λαού. Αυτό εμείς δεν το δεχόμαστε. Το αποκρούομε κατηγορηματικά. Η αστικοτσιφλικάδικη Ελλάδα στη Μ. Ασία πήγε όχι σαν εθνικός απελευθερωτής μα σαν ιμπεριαλιστική δύναμη, όργανο των εγγλέζων μεγαλοκαρχαριών. Πήγαινε αυτού όχι μόνο για να διαιωνίση την ξενική κυριαρχία πάνω στον Τουρκικό λαό μα και να κάνη την Τουρκία αντισοβιετικό ορμητήριο. Δεν είναι αυτός ο δρόμος της ειρηνικής δημοκρατικής συμβίωσης των λαών της νοτιανατολικής Ευρώπης. Η Μικρασιατική εκστρατεία δεν χτυπούσε μόνο τη νέα Τουρκία μα στρεφότανε ενάντια στα ζωτικότατα συμφέροντα του ελληνικού λαού. Γι’ αυτό εμείς όχι μόνο δεν λυπηθήκαμε για την αστικοτσιφλικάδικη ήττα στη Μικρασία μα και την επιδιώξαμε».
Παρ’ όλα αυτά η κόκκινη χούντα που εξουσιάζει την δημόσια ζωή, αλλά και οι φιλελεύθεροι υποτακτικοί της (ΝΔ) θεωρούν ύβρη το να αναφέρεται ότι οι κομμουνιστές έπαιξαν προδοτικό ρόλο στην Μικρά Ασία.
Σχετικά με το ζήτημα υπάρχουν και επίσημα έγγραφα, όπως η αναφορά του Επιτελάρχου της Στρατιάς της Μικράς Ασίας (του νοτίου συγκροτήματος), του Στυλιανού Γονατά, με ημερομηνία 9 Ιουνίου 1922 στην οποία τονίζεται ότι οι κομμουνιστικές ιδέες δηλητηριάζουν το ηθικό του στρατεύματος. Εκτός όλων αυτών, υπάρχει και το δεδομένο ότι ο Κεμάλ στάθηκε στα πόδια του με την πλούσια παροχή χρημάτων και όπλων από την Σοβιετική Ένωση του Λένιν. Και αυτό λεπτομέρεια … Όπως λεπτομέρεια ίσως είναι και αυτό που έγραψε η εφημερίδα «ΕΣΤΙΑ» της Τρίτης 5 Νοεμβρίου 2002 στην στήλη της «ΠΡΟ 80-ΕΤΙΑΣ» (Σάββατο 5 Νοεμβρίου 1922). Διαβάζουμε τα παρακάτω από τα πρακτικά της περίφημης δίκης των έξ:
“Κατά την σημερινήν συνεδρίασιν του Εκτάκτου Στρατοδικείου κατέθεσε ο ταγματάρχης κ. Παναγάκος. Ο μάρτυς λέγει, ότι ελήφθησαν κατά των φυγάδων αυστηρά μέτρα όπως κατορθωθή η επιβίβασις επί των τραίνων των τραυματιών και των προσφύγων. Προσθέτει ότι η κατάστασις ήτο τοιαύτη, ώστε όπου διήρχοντο φυγάδες και αυτά τα συντεταγμένα τμήματα απεσυντίθεντο.
Πρόεδρος: -Πού αποδίδεται την κατάστασιν αυτήν; Αυτός ήτο ο στρατός, τον οποίον ηξεύρατε προτήτερα;
Μάρτυς: -Την κατάστασιν αυτήν επέφεραν η κόπωσις, η φθορά του καλού υλικού, η παράτασις της εκστρατείας, αι διαψευδόμεναι συχνά ειδήσεις των εφημερίδων, ότι ταχέως θα έχωμεν ειρήνην, αι πολιτικαί διαμάχαι των αξιωματικών, αλλά, προ παντός ο κομμουνισμός. Προέκυψε τούτο εκ των ανακρίσεων, τας οποίας ενήργησεν ο δικαστικός σύμβουλος της Φρουράς Σμύρνης. Εκ των ανακρίσεων απεδείχθη ότι έδρα του Κομμουνισμού ήτο το Ουσάκ. Αληθές είνε ότι είχεν απαγορευθή η μεταφορά εις το μέτωπον ριζοσπαστικών φύλλων, αλλ’ ο εχθρός εφρόντιζε να αποστέλλη τοιαύτα δι’ αεροπλάνων”.
Όλα αυτά αποτελούν ιστορία και θα μπορούσαμε να πούμε και άλλα για την στάση του επισήμου κομμουνιστικού κινήματος στο ζήτημα της Μακεδονίας, της Θράκης και της Βορείου Ηπείρου. Αυτήν όμως την Ιστορία, αυτοί που σήμερα μας εξουσιάζουν δεν θέλουν να την γνωρίζει ο Ελληνικός λαός και προπαντός δεν θέλουν να την γνωρίζουν οι νέοι. Γιατί τότε θα καταλάβουν ποιοι είναι αυτοί που παριστάνουν τους πατριώτες και τους αγωνιστές για τα εθνικά θέματα. Προς τον σκοπό αυτό η «Χρυσή Αυγή» με όσες δυνάμεις διαθέτει θα δώσει την μάχη της.
Την μάχη της Αλήθειας για να πληροφορηθούν άπαντες ποιοι είναι οι προδότες και ποιοι οι πατριώτες σε αυτήν την χώρα και δεν αναφερόμαστε σε μεμονωμένα πρόσωπα γιατί προδότες, αγωνιστές και ήρωες υπήρξαν και υπάρχουν σε όλους τους πολιτικούς χώρους. Αυτό όμως είναι άλλο, εντελώς διαφορετικό από το να δεχόμαστε αξιωματικά και χωρίς τεκμήρια ιστορικά έναν χώρο σαν τον χώρο των πατριωτών και έναν άλλο χώρο σαν τον χώρο των προδοτών.
Ζούμε στην εποχή του απόλυτου ψεύδους, στην εποχή που αλλάζουν τα σχολικά βιβλία, δεν λένε λέξη για τους ήρωες του Έθνους και υμνούν σφαγείς και προδότες! Σε αυτήν την πνευματική τυραννία πρέπει να αντισταθούμε. Είναι το πρώτο μας καθήκον σαν Έλληνες και σαν Εθνικιστές.
Νικόλαος Γ. Μιχαλολιάκος Ιδρυτής Λαϊκού Συνδέσμου Χρυσή Αυγή
