47 χρόνια συμπληρώνονται σε δύο μήνες από την περίφημη μεταπολίτευση, που σημαδεύτηκε από μία εθνική προδοσία για την οποία ποτέ δεν μάθαμε τους προδότες και ποτέ δεν έγινε μία δημόσια δίκη γι’ αυτήν. Γιατί άραγε; Ποιος είχε το συμφέρον να μη γίνει και την δύναμη να εμποδίσει αυτήν την δίκη; Το συμπέρασμα προφανές.
Πριν δύο εβδομάδες υπήρχε ένα βιβλίο στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ” με τίτλο “Τα 100 σημαντικότερα γεγονότα της Ελλάδος από το 1821 μέχρι σήμερα”. Τελευταίο με αύξοντα αριθμό 100 η καταδίκη της Χρυσής Αυγής. Και σε αυτό το κείμενο, όπως και σε όλα, δεν γράφουν για την καταδίκη μίας ομάδος “εγκληματιών” (όπως και μας καταδίκασαν), αλλά για την καταδίκη του κόμματος Χρυσή Αυγή και αυτό είναι η μεγαλύτερη απόδειξη ή μάλλον μία ακόμη απόδειξη ότι η δίωξη αυτή ήταν και είναι ΠΟΛΙΤΙΚΗ! Άλλωστε και μόνο το γεγονός ότι καταδικάστηκαν και οι 18 βουλευτές χωρίς εξαίρεση, που εκλέχτηκαν με τον Λαϊκό Σύνδεσμο - Χρυσή Αυγή τον Ιούνιο του 2012, αποδεικνύει τον ισχυρισμό μου.
Πέραν όλων αυτών και με αφορμή την προφυλάκιση πρόσφατα μίας τηλεοπτικής “περσονας” έγκυρος νομικός σε εκπομπή μεγάλου καναλιού είπε ότι το τεκμήριο της αθωότητας είναι σεβαστό για κάθε κατηγορούμενο μέχρι την ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΗ καταδίκη του, που σημαίνει να καταδικαστεί και σε δεύτερο βαθμό (Εφετείο) και να κυρωθεί η καταδίκη του και από το Ανώτατο δικαστήριο (Άρειος Πάγος). Ως γνωστόν η Χρυσή Αυγή και εγώ σαν “διευθυντής εγκληματικής οργανώσεως” καταδικαστήκαμε σε πρώτο βαθμό με την δημόσιο κατήγορο, την Εισαγγελέα της έδρας, να προτείνει την αθώωσή μας για την κατηγορία της “εγκληματικής οργανώσεως”. Όλα αυτά οι Αρχές του Δικαίου και το τεκμήριο της Αθωότητας δεν έχουν σημασία για ΜΜΕ, για ένα Σύστημα ολόκληρο εντός και εκτός Ελλάδος για να μη λησμονήσουμε τα πρόσφατα εύσημα, που έλαβε η κυβέρνηση Ν.Δ. από το υπουργείο εξωτερικών των ΗΠΑ για την καταδίκη μας.
Η Μεταπολίτευση άρχισε με μια εθνική προδοσία και μία ωμή παραβίαση του Δικαίου με την ανάκληση της Αμνηστείας και την καταδίκη του Γεωργίου Παπαδοπούλου και των Αξιωματικών της 21ης Απριλίου, του Γεωργίου Παπαδοπούλου, που άφησε την τελευταία του πνοή κρατούμενος γιατί είχε την Υπερηφάνεια να μην δηλώσει υποταγή σε μία μικρόψυχη και ψεύτικη “δημοκρατία”. Την ίδια περίοδο που η μεταπολιτευτική “δεξιά”(;) φυλάκιζε τον Παπαδόπουλο και ξεκινούσε διώξεις (αποχουντοποίηση…) νομιμοποιούσε άνευ όρων το ΚΚΕ. Με αντικείμενο την Μεταπολίτευση και τις Συνταγματικές εξελίξεις έγινε πρόσφατα μια σύνοδος, η οποία προβλήθηκε με σειρά άρθρων των εισηγητών στον Τύπο. Σημειώνω πριν αναφερθώ σε αυτήν ότι το Σύνταγμα του 1974 ΔΕΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΤΑΝΕ (και αυτό ήταν απαίτηση της αριστεράς) διαδικασία με την οποία θα ήταν δυνατόν να τεθεί ένα κόμμα εκτός νόμου. Δεν είχαν υπολογίσει, θεωρούσαν απίθανο, να βρεθεί στην Βουλή ένα Επαναστατικό Εθνικιστικό Κίνημα, όπως συνέβη με την Χρυσή Αυγή τον Μάιο του 2012, ένα Κίνημα Πολιτικό (με ψήφους και λαό και όχι τανκς…) το οποίο θα αμφισβητούσε το διεφθαρμένο, αντεθνικό και σάπιο βασίλειο της Δανιμαρκίας τους. Στο συνέδριο αυτό, λοιπόν, με θέμα την “ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ” συμμετείχε και η κ. Λίνα Παπαδοπούλου, καθηγήτρια Συνταγματικού Δικαίου, η οποία στο άρθρο της με τον τίτλο “Μετά τη Μεταπολίτευση τι;” (“ΝΕΑ”, 22 Μαΐου 2021) αναφερόμενη στην Χρυσή Αυγή γράφει:
“Αν η νομιμοποίηση του ΚΚΕ από την εκτελεστική εξουσία είναι η συμβολική στιγμή για μετάβαση στο μεταπολιτευτικό πολιτικό γίγνεσθαι, ίσως η καταδίκη της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής ως μελών εγκληματικής οργάνωσης από τη δικαστική εξουσία, τον Οκτώβριο του 2020, να συμβολίζει την ωρίμασή του την άρση κάποιων ταμπού, όπως η συζήτηση για απαγόρευση πολιτικού κόμματος, ως εργαλείου υπεράσπισης της δημοκρατίας”.
Ώστε έτσι, λοιπόν, η “δημοκρατία” ωρίμασε με την καταδίκη της Χρυσής Αυγής… Γιατί, αφού μία “εγκληματική οργάνωση”, όπως τόσες άλλες, όπως λένε καταδίκασαν. Τονίζει, όμως, η ίδια ότι ανοίγει η συζήτηση “για την απαγόρευση πολιτικού κόμματος, ως εργαλείου υπεράσπισης της δημοκρατίας”. Κυνικά ομολογούν οι προφέσορες του “Συνταγματικού τόξου” ότι η δήθεν ποινική δίκη και καταδίκη μας δεν ήταν παρά η “απαγόρευση ενός πολιτικού κόμματος για την υπεράσπιση της δημοκρατίας”.
Αυτοί κάνουν αυτά που κάνουν. Όσοι σκέπτονται όμως ΕΘΝΙΚΑ, όπως λένε, δεν καταλαβαίνουν ότι στις φυλακές Δομοκού δεν είναι κάποιοι “εγκληματίες”, αλλά Αγωνιστές της Εθνικής Ιδέας, που τους φοβήθηκε το Σύστημα που ξεπουλάει Πίστη και Πατρίδα; Δεν βλέπουν ότι έχουν φυλακίσει τον Εθνικισμό; Και εάν το βλέπουν γιατί σιωπούν;…
Ν.Γ. ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ - Γ.Γ. Λαϊκού Συνδέσμου Χρυσή Αυγή
ΦΥΛΑΚΕΣ ΔΟΜΟΚΟΥ 2021
